Ik begin mijn verhaal nog even in Bagan. Dat het mooi was hadden we al geschreven. Duizenden pagodes, een schitterend landschap en de rust die deze plek uitstraalde. Samen met de e-bike hadden we
de omgeving bekeken en verschillende pagodes beklommen. Maar het kon nog overweldigender. De laatste avond hadden we een grotere pagode uitgezocht die een goed overzicht had over de andere pagodes.
We kwamen nu nog hoger en het utzicht was daardoor echt adembenemend. Ik overdrijf niet als ik zeg dat we er beide kippenvel van kregen. Door de hoogte konden we heel ver kijken, totaan de bergen.
Hier hebben we van de zonsondergang genoten. Om dit samen te ervaren is erg bijzonder...
De volgende dag vertrokken we met de bus naar Kalaw. De rit ging goed en aan het einde van de middag kwamen aan. We vonden een goed hostel met de naam " Golden Lily" inclusief een gezellig Frans
stel. We zijn met zijn vieren uit eten geweest en hebben de diedaagse terkking geboekt bij het hostel. Vanuit Kalaw zou de tocht via verschillende autentieke dorpjes uiteindelijk eindigen bij het
Inle Lake. We kregen een leuke gids die zelf was opgegroeid op het platteland en daardoor veel kennis had van allerlei planten, kruiden, zaden en lokale medicijnen. De eerste dag was het goed weer.
We liepen aardig door en kregen tussen de middag Birmees eten bij een familie. Onderweg zagen we buffels, de lokale bevolking en uiteindelijk na wat klimmen kwamen bij een schitterend uitzichtpunt.
Na zes uur lopen hadden we ons eerste logeeradres bereikt. We sliepen in een hutje bij een aardig gezin. Er werd op houtskool gekookt maar hadden de luxe dat er een kok meegekomen was van de
organisatie die een fantastische maatlijd voor ons had bereid. Rijst met verschillende curries, salade, soort kroepoek en als toetje een koekje van honing en zaden. Het slapen in zo'n hutje was een
hele belevenis. Ik heb gepraat met het gezin en ze waren erg blij met mijn verzameling proefmonsters. De volgende ochtend gingen we om zeven uur weer op pad met onze gids. Weer proefden we allerlei
zaden en vruchten en we liepen deze dag meer door het platteland en de rijstvelden. In het eerste dorpje hadden we geluk dat er een lokale markt was. Hier kijk je je ogen uit. Na werderom weer een
pittige loopdag kwamen we aan bij een klooster. Het was een speciaal klooster voor jonge monnikjes en de jongetjes waren bij aankomst allerlei spelletjes aan het doen. Een leuk gezicht. Buiten
konden we voor het eerts douchen (lees een bakje koud water over je heen gooien). Fijn was het wel :-) Er waren veel honden en een lieve hond die onder de wonden zat begroette ons vrolijk. De gids
vertelde dat hij was aangevallen door de wilde honden die snacht naar het klooster komen. Dit zijn een soort hyena's die ook zwarte vlekken op de rug hebben. Hij gaf tevens de tip om na 10 uur niet
meer uit het klooster te gaan ( om bijvoorbeeld naar de buitenwc te gaan). Dit was te gevaarlijk. Die avond hebben we een spelletje gespeeld met ons groep en zijn toen in de grote slaapzaal naar
bed gegaan. Het duurde niet lang voordat de wilde honden inderdaad kwamen en er ontstond een wild gevecht met gehuil en geblaf. Het was echt heel apart. Alsof we zo in een boek waren beland. Ik heb
die nacht niet heel erg lekker geslapen, maar dat we de volgende dage wakker werden door het gezang van de monnikjes maakte veel goed. Ik was blij dat ook de gewonde hond nog in leven was. Hij had
het koooster goed beschermd. De monnikjes zwaaiden ons de volgende dag uit en we vertrokken richting het Inle lake. De hele weg liepen er drie kloosterhonden vrolijk mee. Onderweg zagen we ook hele
hoge bomen. Deze zijn blangrijk voor de mensen. Ze komen hier bidden of als ze ziek zijn. Het was weer een prachtige tocht waar we de lokale bevolking aan het werk zagen op het platteland. Eenmaal
aangekomen bij het Inle Lake hebbben we gelunched en hebben we met de groep een tocht gemaakt over het meer dat omsingeld werd door de bergen. Het gaf een goed gevoel dat we hier helmaal zelf heen
gelopen waren en dat je ook weet wat zich daar allemaal afspeelt in die omgeving. Op het meer zagen we mannen vissen op een speciale manier. Een been om mee te roeien en op het andere been staan en
dan nog netten uitgooien :-) De trekking was echt geweldig en een hele bijzondere ervaring. Vandaag nemen we de nachtbus terug naar Yangon en daarna de bus naar Malamine. Daar zullen we de laatste
dagen doorbrengen in Myanmar en dan de grens overgaan naar Thailand.
Dat Yangon een leuke stad is bewees ook onze laatste dag in de oude hoofdstad. Eerst zijn we naar de rivier gewandeld waar we even gezeten hebben. Hier gingen lokale taxibootjes naar de overkant.
Daarna hebben we Inya Lake en de chinese wijk bezocht. Ook hadden we bustickets gekocht voor onze volgende bestemming Mandalay. In eerste instantie wilde we de 500 km in de trein afleggen, maar dit
ging niet ivm een overstroming. We hadden voor de vroege bus gekozen. Het busstation is ongeveer 20 km uit het centrum. De logische plek? Nee, want naast het centrum is ook de snelweg niet direct in
de buurt. Hierdoor zijn de eerste 20 km in verhouding erg duur. Een half uur na vetrek draaide we de snelweg op welke we tot Mandalay niet meer zouden verlaten. De weg voerde eerst door groene en erg
natte rijstvelden. Hier zagen we hutjes op palen en ossen in het water. Later toen we de kustregionen verlieten werd het landschap droger. Aan het begin van de avond kwamen we aan. Na weer een
taxirit van een wederom te afgelegen busstation vonden we al snel een hostel. Aangezien het al laat was zochten we na het inchecken het nabij gelegen restaurant op. Dit beviel zo goed dat we hier ook
de komende 3 dagen zouden eten. De kwaliteit van het eten valt me erg op. Er worden veel verschillende verse ingrediënten gebruikt en de gerechten zijn zeer goed op smaak gebracht. Aankleding is men
minder van, maar je zit hoe dan ook erg gezellig te eten tussen de lokale bevolking. De eerste ochtend in Mandalay gingen we direct op zoek naar boottickets voor onze volgende bestemming Bagan. Deze
tickets werden verkocht op een aanzienlijke afstand van het hostel. Daarom probeerden we me met de combi taxi naar onze bestemming geraken. Combi taxis zijn half open pickups die min of meer vaste
routes door de stad rijden. Een soort tussenvorm tussen taxi en bus. Men is behulpzaam om toeristen tegen toeristenprijs, maar wel goedkoper dan taxi, op te pikken. In het busje zelf raak je al gauw
in gesprekmet een monnik of iemand due op weg is naar zijn werk. Na uitstappen bleken we nog zeker een uur te moesten lopen door wat armere wijken. Na het zien van de rivier besloten we af te zien
van de boot. Daarna een motor met bak taxi gevonden terug naar het centrum. Hoe we daarna per abuis in de lokale dierentuin belandde leg ik later nog eens uit. Het had te maken met een vertaalfout in
de hitte. Want oververhit waren we wel. Dat werd er daarna niet veel beter op want we beklommen de mandalay hill. Deze geheel overdekte galarijen voerde ons steeds hoger de heuvel op. Steeds dachten
we dat we er waren maar bleek er toch weer een andere galarij verscholen te liggen achter een budda. Eidelijk boven konden we van het uitzicht en pagode genieten. We waren niet alleen. Zondags
mandalay had de heuvel beklommen. De koude douche terug in het hostel deed ons goed. De volgende dag hebben we een taxi tour geboekt naar bezienswaardigheden buiten Mandalay. Eerst zijn we naar
Sagain gegaan. Hier zijn enorm veel Pagodes tegen de heuvels gebouwd. Deze in combinatie met het uitzicht en de rust maakt dat het bezoek zeer de moeite waard is. Daarna zijn we naar Inwa gegaan.
Hier zijn we d.m.v. paard en wagen naar een aantal oude pagodas en een houten klooster toe gebracht. De dag sloten we af bij een zeer mooie teak- houten brug van 1.2 km over een prachtig meer. Op de
brug hebben we de zon schitterend onder zien gaan. Gisteren zijn we net na de middag na een hobbelige weg aangekomen in Bagan. Bij Bagan zijn enorm veel mooie tempels. Ze zijn echt ontelbaar! (men
zegt 4000...)Sommige tempels kan je beklimmen en vanaf boven heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Verbluffende omgeving. We hebben de zon prachtig onder zien gaan bij de tempels en vroeg
opgestaan voor zonsopkomst. Die laatste liet het afweten maar dat deed niets af aan het landschap. We verkennen de omgeving met een E-scooter. Het voelt als een soort van ontdekkinstocht en het is
bijzonder dat je in deze omgeving zelf je gang kan gaan. Morgen gaan we verder naar Kalaw. Daar willen we in de bergen gaan wandelen.
Op 5 augustus werden we uitgezwaaid door ons lieve overbuurjongetje en door de buurman naar het station van Hilversum gebracht. Dit was een leuk begin van onze reis die voor een groot gedeelte goed
verliep. De tassen waren keurig ingepakt, nergens hoefden we lang te wachten en voordat we het wisten waren we al aan laatste gedeelte van de vlucht begonnen. Ik bestelde een wijntje bij het eten,
maar de stuwardesss keek me raar aan zei dat ze geen wijn bij het ontbijt serveerde... het tijdsverschil was toch wel voelbaar! Na een korte stop in China vlogen we door naar Myanmar. Eenmaal
uitgestapt keken we elkaar blij aan. We waren er en het was nog helemaal goed gegaan ook. Maar het spannendste van de reis zou nu nog komen volgens Kees en hij kreeg gelijk. De tassen waren nergens
te bekennen en er was niemand die ons echt kon helpen. We hebben het telefoonnummer van ons hostel doorgegeven en zijn toen met een taxi naar het centrum van Yangon gegaan. Onderweg begon het al
hevig te regenen en eenmaal in het centrum aangekomen waren de goten overstroomd. De taxichauffeur zei dat het hier elke dag regent. Een paraplu kopen (zat ook in de bagage) was dus geen overbodige
luxe. Samen hebben we eronder gelopen en de stad bekeken. Ons hostel zit bij een marktje. Hier verkopen ze vis, vlees, groente, bloemen, zaden en nog veel meer dingen die de meest vreemde geuren
verspreiden. Wanneer je de trap naar de beneden afloopt dan kom je gelijk veel mensen tegen. De mannen lopen allemaal in een lange doekrok. De mensen zijn hier arm, maar de meeste mensen hebben wel
iets van een baantje. Na een werkdag eten ze in de standjes langs de straat. Ze hebben een zwaar leven, maar zijn gelukkig. Je kan duidelijk merken dat hier de laatste jaren veel meer vrijheid is
gekomen. Onze tweede dag begon goed. Het was prachtig weer! We zijn we naar de Schwedagon Pagode geweest. Dit is de grootste van deze stad. Het was mooi om te zien hoe de zon op het goud scheen. In
deze pagode zit ongeveer 50.000 kilo bladgoud en wel duizenden edelstenen verwerkt. scheen. De pagodes zijn erg belangrijk voor de mensen hier. In de middag zijn we naar het Kandawgyi - meer geweest.
Dit meer is vroeger aangelegd door de Britten en wordt goed onderhouden. Het was fijn om na de drukte van de stad even te genieten van de rust en mooie natuur. Je wordt gastvrij ontvangen in dit
land. Echt veel toeristen zijn er niet en we hebben dan ook al meerdere keren een fotosessie gehad met mensen van hier. In ons hostel hebben ze ons goed geholpen. Na een aantal telefoongesprekken
zijn we naar het vliegveld gegaan. Het bleef spannend tot het einde, maar toen uiteindelijk in een achteraf-kamertje hebben we de tassen gevonden. Die avond hebben we lekker gegeten en myanmees
biertje gedronken. We kunnen nu in schone kleren verder gaan met genieten van Myanmar :-)